CERITA PENDEK BAHASA SUNDA
CARITA PONDOK (CARPON)
Kajadian Teu Disangka-sangka
Tos
jadi hiji kabiasaan upami tos beres sholat maghrib teh, rudi ngapalkeun.
Ngawitan ti ngarengsekeun PR dugi ka macaan deui anu tadi diajarkeun di sakola.
Harita, pun biangna sareng kulawarga sanesna ngadadak kedah ka bumi amangna,
margi bade sukuran bumina. Ku kituna sadaya kaluwarga mios ka bumi amangna,
iwal rudi sorangan. Soalna, saupami ngiring, tangtos PR anu sakiti seueurna
moal rengse mangkaning enjing-enjing pisan kedah tos ka sakola.
Wengi
eta rudi cicing dikamar ngarengsekeun PR sarta macaan buku kanggo enjing bari
jeung rada sieun. Alhamdulillah margi jempling, pangajaran teh asa gampil
nyerep kana otakna. Padahal teu aya ulangan.
Tabuh
06.00 WIB pas, rudi mios ka sakola. Asa tenang teu deg-degan margi PR anu
sabreg-bregan teh rengse sadayana. Rerencanganna nararoskeun naha aya ulangan
henteuna. Rudi yakin yen dinten harita mah moal aya ulangan. Atuh tenang-tenang
wae ngobrol bari ngantos bel disada.
Saparantos bel tanda lebet ka kelas
disada, sadaya murid kelas 1,2,3 lebet ka kelasna sewang-sewangan. Jam
pelajaran kahiji teh nyaeta matematika. Bapa Eki guruna teh. Barudak simpe,
margi Pa Eki tos lebet ka kelas. “Wilujeng enjing Pa!”
“Kaluarkeun kertas dua lambar, dinten
ieu ulangan!” saur Pa Eki.
“Haaahh, pan teu diwartosan Pa, dinten
ieu ulangan!” barudak reuwas bari protes.
Kalintang deg-degannna sadaya murid
harita, margi kedah ulangan matematika. Soalna mah teu seueur mung lima tapi
jawabanna teu cekap dua lambar. Tegang, deg-degan, stress campu jadi hiji.
“Ya allah untung abdi teu ngiring jadi
tiasa ngapalkeun, soal-soalna tadi wengi tos dipelajari, nuhun gusti” gerentes
hate Rudi.
Ketatna pa Eki dugi ka teu tiasa
ngareret sakedik-skedik acan. “Teet...teet...teet” sora bel disada tanda waktos
pelajaran seep. Barudak pasrah iwal ti Rudi, kertas ulangan dadakan
dikempelkeun.
Enjingna,
sadaya barudak ngariung dipayuneun papan pangumuman. Rudi kacida reuwas nembe g
dugi kasakola, sadaya rerencanganna ngasongkeun pananganna. “Wah, wilujeng..wilujeungnya,
peunteun matematika pangsaena!”.
SELAT SUNDA JEUNG GUNUNG
KRAKATAU
Kacatur jaman baheula di
Pulo Jawa Beulah kulon, aya hiji karajaan anu rajana Prabu Rakata. Sang Prabu
gaduh dua putra. Anu cikal Raden Sundana anu bungsu Raden Topobrana. Haritamah
Pulo Jawa sareung Sumatra teh ngahiji.
Kumargi Prabu Rakata
parantos sepuh pisan, mangka karajaan teh di titipkeun ka putra-putrana, tur di
bagi dua belah wetan ku Raden Sundana, belah kulon Raden Topobrana. Terus Sang
Prabu teh indit ngabagawan anu tempatna dibates dua nagara nu dibagi dua tea,
anjeunna teu nyandak nanaon tibang guci pusaka nu dicandak. Hiji mangsa dina
taun ka genep Sang Prabu teh ngadangu yen putrana parasea Raden Sundana
ngarugrug karajaan raina Raden Topobrana. Sang Prabu teh ceg ka guci anu tos
dieusi cai laut tea, terus indit ka medan laga kasampak dua putrana keur perang
campuh atuh bendu pisan si anjeunanana.
Ningali ramana sumping reg
weh perang liren, dua putrana langsung nyampeurkeun cedok weh nyareumbah ka
Prabu Rakata kitu dei para parajuritna. Atuh dua putrana beak bersih
diseukseukan pampangnaman Raden Sundana nu wani ngarug-gug nagara raina. Dua
putrana anu tarungkul teh nyarek, atuh Sang Prabuteh langsung gadeg, ceg kana
guci pusaka tea. Terus cai laut anu dina guci dikucurkeun disapanjang wates dua
nagara, teras guci anu tos teh kosong teh disimpen ditapal bates dua karajaan
tea, anjeunanana indit deui ka tempat pang tapaanana. Teu lami eta bates anu
tilas disiram ku cai laut teh ngajanggelek jadi selat. Nu kiwari disebut Selat
Sunda. Nu mawi dinamian Selat Sunda lantaran Raden Sundana sarakah hoyong
wilayah anu raina. Dugi ramana ngadamel wates nganggo guci pusaka anu caina
dikucurkeun terus jadi selat. Tur guci anu disimpen dina wates teh ngajanggelek
jadi gunung, nu katelah Gunung Rakata atanapi Gunung Krakatau. Tah kitu
sasakala Selat Sunda sareng Gunung Krakatau teh.
Carpon lucu "Pamuda beuki ngarinum"
Kiwari, di caritakeun aya tilu urang budak ngora
nu beuki nginum. Manehan nana teh keur arenjoy bari sasarandean di sisi jalan.
Matana barereum, kitu oge sarua jeung bengeutna lantaran ges pararah narenggak
botol. Manehan nana caritana arek naraek mobil taksi.
Nah tos kitu, teu lila aya oge lewat mobil
taksina, nya tos atuh langsung di erenkeun ku tiluan budak ngora anu tos
narenggak botol eta teh. Ceuk supir taksina teh na jero hatena: "Anyir..
ieu barudak ngora teh marabok wae pagawean nana, ku aing gawean siah..!"
Tah, ararasup tah budak ngora teh nu tiluan ka
jero taksi, sangges di jero taksi si supirna teh langsung ngahurungkeun mesin
mobilna bari di gerung gerungkeun sakedeng ges kitu dipareman deui. Ceuk
supirna teh: " atos nepi a, mangga atuh sok geura tarurun..!!
Nah, percaya weh tah barudak ngora teh lantaran
ges pararah.. Budak ngora nu ka hiji turun bari mayar, kitu oge budak ngora nu
ka dua, turun bari sasalaman jeung ngomong nuhun ka supirna si eta mah.
Nah pas budak ngora nu ka tilu, manehna mah
turun bari ambeuk-ambeukan nyarekan jeung nyabok beunget supir, bari ngomong:
"Engke deui mah mun mawa taksi teh ulah ngebut-ngebut teing gera.. Bahaya!
Kalem weh atuh..!" Ceuk supir taksina teh: "Dasar jelema garering
siah!!!" *PloKk*
Label: Carita Pondok, Cerita Pendek Bahasa Sunda, Cerpen, Cerpen Bahasa Sunda, Cerpen Basa Sunda
0 Komentar:
Posting Komentar
Berlangganan Posting Komentar [Atom]
<< Beranda